(عکس از اینستاگرام)

 

من زنم و ارتباط بین لاک و حال خوب یا بد رو نمیفهمم.

من زنم و لاک ندارم. من زنم و مارک لوازم آرایش نمی شناسم. من زنم و آرایش نمی کنم.

من زنم و آرایش حالم رو خوب نمیکنه.

من زنم و بلدم حالم رو بدون آرایش و خرید و این مزخرفات خوب کنم.

 

متاسفانه این عکس از صفحه اینستاگرام چندصدهزار نفری یک خانم روانشناس هست که به خیال خودش بسیار روشنفکر و آزاداندیش هست.

 

این القائات مسخره از سمت جامعه هر روز داره تعداد افراد افسرده رو بیشتر میکنه. زنی که بهش گفتن این چندتا رنگ رو به صورتت بزنی حالت بهتر میشه، خریدن چندتا وسیله به درد نخور حالت رو خوب میکنه (بیشتر شبیه تبلیغات فروش اجناس به درد نخور هست) و اون زن داره این کارها رو انجام میده و میبینه حالش خوب نشد. نمیدونه که اساسا حال با این چیزها خوب نمیشه.

 

اگر شخصی افسرده است به روانشناس نیاز داره (البته نه روانشناسی که خودش این اعتقادات مسخره رو داشته باشه)، اگر شخصی دچار روزمرگی شده باید سعی کنه تغییری تو زندگیش ایجاد کنه، اگر شخصی زیر فشار کاری یا زندگی حالش خوب نیست باید استراحت کنه، اگر کسی مشکلات زندگیش داره بهش فشار میاره بایدانرژیش رو صرف پیدا کردن راه حل مشکلاتش کنه و اگر قابل حل نیستن باید بپذیره.

 

آدم ها روش های مختلفی برای خوب کردن حالشون دارن، یکی سفر میره، یکی به طبیعت پناه میبره، یکی به دیدن دوستانش میره، یکی مهمونی میگیره، یکی آرایش میکنه، یکی کتاب میخونه، یکی هم ممکنه با خرید حالش خوب بشه، اما قرار نیست حال بقیه با روش های ما خوب بشه.

 

پیشنهاد دادن اصلا بد نیست، اما القا اینکه حالت با این کار حتما خوب میشه اشتباهه.

گفتن اینکه یک زن فقط ارتباط بین حال و لاک رو میفهمه، یک مرد فقط میفهمه با دوستان کوه رفتن حال آدمو چقدر خوب میکنه، یه دختر فقط میدونه کوتاه کردن مو یعنی چی، یه پسر فقط میفهمه عاشق دختر همکلاسی شدن چه جوریه و ... . 

این جمله ها به آدم ها آسیب میزنه. خصوصا وقتی کسی حالش خوب نباشه از همیشه تاثیر پذیرتر و شکننده تره.

 

شاید بد نباشه کمی فکر شده تر حرف بزنیم و عمل کنیم.